หยุด

หยุดเสียบ้าง	บางอย่าง	ก็ต้องหยุด
เป็นมนุษย์	เดินดิน	กินอาหาร
หยุดภาระ	หยุดหน้าที่	หยุดการงาน
ใช่เกียจคร้าน	หยุดพักบ้าง	บางเวลา
หยุดภายนอก	แต่ภายใน	ไม่ได้หยุด
หยุดสมมุติ	ดูความจริง	เป็นไฉน
การเป็นอยู่	ทั้งภายนอก	บอกจิตใจ
ทำอะไร	ได้อะไร	ให้คิดดู
หยุดให้เป็น	สงบเย็น	ก็จะเกิด
หยุดเสียเถิด	ความอิจฉา	ริษยา
หยุดความชั่ว	หลงกิเลส	เหตุมายา
ใครเล่าหนา	จะหยุดให้	ใช่ตัวเรา
อนงฺคโณ ภิกษุ                                                อุทยานธรรมดงยาง