ครอบครัวคือแรงบันดาลใจที่สำคัญ

หลายครั้งที่รู้สึกหมดไฟในตัวเอง   จะพยายามหาแรงบันดาลใจ ให้ลุกขึ้นสู้ต่อไปให้สามารถเดินผ่านพ้นไปกับเหตุการณ์ที่แสนจะน่าเบื่อ ความขี้เกียจ ซ้ำซากจำเจ ไม่มีความสุขและความไม่สบายกาย  หาข้อมูลเกี่ยวกับการสร้างแรงบันดาลใจเป็นเวลาหลายสัปดาห์ ทำยังไงก็ไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้ เพราะเราวิ่งแต่หาวิธีหลุดพ้น จนลืมควบคุมจิตใจตัวเองให้ยอมรับและภูมิใจในสิ่งที่ตนมี บทเรียนที่เคยเกิดในอดีตมาเป็นตัวเตือนใจเรา ไม่ให้กลับไปทำแบบนั้นอีกครั้ง
วันนี้ก็ได้นั่งดูยูทูป คนที่เคยท้อแท้กับการทำงาน คนที่ประสบความสำเร็จ ดูหลายคน แต่ไปสะดุดตาที่พระราชกรณียกิจของในหลวง รัชกาลที่ 9 ท่านทรงทำงานหนัก หยาดเหงื่อที่ไหลลงพระพักตร์  ทำให้รู้ว่าท่านไม่เคยบ่นกับการทำงานในถิ่นทุรกันดาร ท่านทุ่มเทพระวรกายเสด็จไปในที่ต่างๆ ของประเทศ เพราะท่านห่วงประชาชนในพื้นที่ทั่วแผ่นดินไทย

จากที่ได้เห็นในหลวง รัชกาลที่ 9 แล้ว ก็ย้อนมาดูตัวเองว่าเราทำได้ดีมั๊ย ได้ทุ่มเทสิ่งนั้นมากพอหรือยัง ยอมแพ้กับสิ่งที่ทำไม่ได้แล้วเดินจากมันไป ยังเป็นคนขี้แพ้อยู่หรือเปล่า

การจะมีไฟในตัวเองได้ต้องใช้เวลา หากย้อนไปถึงความลำบากเมื่อครั้งในอดีต มาเป็นตัวกระตุ้นส่งเสริมให้มีไฟ จึงหยิบปากกากับสมุด มาเขียนข้อดีที่เราได้ทำเป้าหมายในครั้งนี้ว่าอยู่ในระดับไหนแล้ว อยู่กับปัจจุบันว่าเป็นยังไง ณ ตอนนั้น

เขียนเป็นข้อๆ ได้ดังนี้ เพื่อเตือนเรา หลังจากที่ผ่านไปแล้ว แล้วย้อนกลับมาอ่านว่าเจอแบบนี้ มีวิธีคิดในแง่บวก

1.ตอนนี้ไม่ได้เป็นมนุษย์เงินเดือนที่ต้องคอยรับคำสั่ง มอบหมายงานให้ทำ ตลอด 30-31 วัน ของทุกเดือน มีเวลาทำงานของตัวเองตามที่เราวางแผนและได้ออกแบบและกำหนดขึ้นมาเองตามความสมควร

2. ไม่ต้องรอให้ถึงวันหยุดยาว  เรามีเวลาที่จะหยุดจะพักด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องกลัวว่าคนอื่นจะมาว่าให้
3.ได้อยู่กับครอบครัวตลอด ไม่ต้องลา หาข้ออ้างมาเขียนใบลาไปอยู่กับครอบครัว
4.การจะเป็นนายตัวเองจะต้องมีวินัยพอ  ไม่มีใครมาควบคุมเรา
5.ไม่ต้องนั่งกินข้าวคนเดียวในห้องเช่า และไปเที่ยวคนเดียวเหมือนครั้งสมัยทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน
6.ช่วงเทศกาลสำคัญ ได้กลับบ้านมาเยี่ยมครอบครัว แต่ตอนนี้อยู่กับครอบครัวทุกเทศกาล
7.ณ จุดนี้ได้เป็นเกษตรสมใจแล้ว เพียงแต่ยังไม่ประสบความสำเร็จ
8.ณ ตรงนี้ ได้กลับมาอยู่บ้านแล้ว 69 วัน หลังจากออกไปหาประสบการณ์ต่างจังหวัด เป็นระยะเวลา 8-9 ปี เรียนที่ขอนแก่น 4 ปี ทำงาน 3 ปี ไปอยู่อุบลราชธานี 6 เดือน

9.กลับมาอยู่บ้านได้เห็นทุกข์สุขของครอบครัว  แล้ว ณ ตอนนี้ เราจะทำอย่างไรให้สามารถเลี้ยงครอบครัว หารายได้หลายช่องทาง เพื่อมาจุนเจือรอบครัว และตัดปัญหาการไปทำงานไกลบ้าน

10. การทำเกษตรทำให้เราได้ทำกิจกรรมร่วมกันกับครอบครัว
11.การแบ่งเวลาให้ครอบครัว เพื่อกระชับความสัมพันธ์ ปรึกษาคุยกันระหว่างคนในครอบครัว

12.เสียงสัญญาณจากหน่วยกู้ภัยหรือรถพยาบาล เป็นเสียงเตือนไม่ให้ประมาท ให้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำมัน แล้วมาบ่นทีหลังว่าทำไมถึงไม่ทำ
13.อายุเราไม่ยืนยาว ต้องทำให้คุ้มค่า ทำให้จิตใจเรามีความสุขมากที่สุดของชีวิต