v การดำเนินชีวิตในโลกนี้
ต้องปรับตัวเองได้
v การรู้จัดประหยัด
สุขสบายในวัยชรา
v การวิวาทก้นเป็นอาวุธ
(วิสัย) ผู้อ่อนแอ
v กุศลกรรมที่ไม่มีอะไรใหญ่เท่ากับการให้
“อโหสิกรรม”
v การทำงานอย่าเอาแต่ทิฎฐิของตน
ต้องเข้าใจเหตุผลของงาน
v การไม่รู้กาลเทศะ
ผิดหวังตลอดชาติ
v การดำรงชีวิตประจำวัน
ใช้คำว่า “ง่ายๆ” ย่อมสบาย
v การวางเฉยเป็นมารยาทที่ดี
แต่มากนักมักเป็นคนลับลมคมใน
v การเป็นคนต้องพยายามทำดีที่สุด
นอกจากนี้แล้วแต่ฟ้าลิขิต
v กิจการทั้งมวล
ความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด
v กตัญญูเป็นการแสดงออกของจิตใจ
อันสูงและประเสริฐ
v การไม่สามารถแยกดี-ชั่ว
เป็นบุคคลน่าห่วงใยที่สุด
v การกวดขันระเบียบของครู
เลิศกว่าความเมตตาของพ่อ
v การกล่าววาจากระทบผู้อี่น
เหมือนคมมีดกรีดหัวใจ
v การพูดจาไม่รู้จักถ่อมตน
ธุรกิจก็ยากที่จะประสบผล
v การแจกเงินให้ผู้อื่นได้
สู้แจกคติธรรมสอนคนอื่นไม่ได้
v การดำเนินชีวิตของคน
ควรรู้จักเคารพตนเอง
v การมุสาเป็นก้าวแรกเดินเข้าสู่ประตูคุก
v การใช้จ่ายในสิ่งไม่จำเป็น
แม้สตางค์เดียวก็แพง
v ขอให้ทุกคนจงสดับ
อย่าได้ไม่รู้จักประมาณตน
v ของมีพิษห้ามกิน
ของผิดกฎมายห้ามทำ
v คุณธรรมอันยิ่งใหญ่คือ “ภารดรภาพ”
v คนมีคุณธรรมย่อมรุ่งเรือง
คนถืออำนาจย่อมหายนะ
v คบกับคนที่ร่วมกันยาก
ต้องรู้เชิงแต่นิ่งเฉยไว้
v คนตายส่งกลิ่นเหม็นหนึ่งลี้
คนเป็นส่งกลิ่นเหม็นพันลี้
v คนมักตายเพราะทรัพย์เป็นเหตุ
นกมักตายก็เพราะเหยื่อ
v ความโกรธทำให้ตนเองรับทุกข์ทรมาน
ข้อมูลจากเว็บไซต์: http://www.plvc.ac.th/~krueka/gword.htm#posit25 |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น